Przed Radą Nadzorczą stoi ważne zadanie w postaci wyboru nowego Prezesa Ruchu. Choć do tej pory stanowisko to nie miało takiej siły medialnej jak nowy trener czy transfer zawodnika, to w obecnych realiach zdaje się, że właśnie ten wakat wysunął się przed szereg. Po wydarzeniach ostatnich lat wszyscy wiemy, jak wiele zależy od rządzących. Dotkliwie odczuliśmy złe decyzje, brak wiedzy i pokory. Teraz chcielibyśmy zrównoważyć je kompetencjami i fachowością. Udziałowcy celowo postawili na formułę otwartego konkursu, chcąc uciec od błędu wąskiego, hermetycznego grona, zarazem dając sobie szansę na wybór spośród większej ilości kandydatów. Właściwie w takim rozumowaniu nie ma niczego złego, poza ryzykiem, że wiele osób zdając sobie sprawę z panujących realiów i mając przygotowane CV z Listem Motywacyjnym, nie odważy się na wciśnięcie klawisza enter.

Pozycja, choć zaszczytna, wymaga poświęceń i to zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Nowy sternik klubu będzie musiał zmierzyć się z długami, niespiętym jeszcze budżetem, z często odmiennym spojrzeniem poszczególnych akcjonariuszy. Poukładania wymaga pion sportowy. Nie znamy finalnego kształtu drużyny, przydałby się dyrektor sportowy, lub alternatywna forma lokalnego skautingu. Niemniej ważny zdaje się być specjalista ds. przygotowania fizycznego, jak i mentalnego, czy po prostu psycholog. Na lepsze warunki współpracy i rozwoju czeka Akademia, kształtująca Niebieskie zastępy. Nowy Prezes nie otrzyma zbyt dużo czasu, a i z kredytem zaufania będzie ciężko, bo z tego ponad limit skorzystali poprzednicy.

WARTOŚCI

Na wymagania, które dotyczą starających się o posadę Prezesa, powinniśmy spojrzeć z różnych stron. Zacznijmy od czegoś nienamacalnego, co wyraźnie określało i wyróżniało nasz klub. W miejscu sporów, porażek i chronicznego braku pieniędzy należy wrócić do podstaw, odkurzyć zapomniane wartości, część z nich na nowo zdefiniować.

Zaufanie
Pamiętamy gdy Stowarzyszenie Kibiców Wielki Ruch po pierwszym roku napotkało problem z dalszym naborem członków. Szeroko rozumiani Kibice nie wiedzieli do końca, kto za tymi strukturami stoi. Aktywność wolontariuszy na stadionie czy w Social Mediach dawała im złudne poczucie rozpoznawalności. W rzeczywistości z racji określonych zasięgów było wręcz odwrotnie. Dopiero aktywność na szerszym polu i wywołane zainteresowanie medialne, przerodziła się w zaufanie i zaowocowała interakcją.

W przypadku Ruchu jest nieco inaczej. Działacze, udziałowcy to zaufanie utracili. Nie ma go na linii kibice - klub, pewnie też na linii miasto - klub jest dużo niedopowiedzeń, a i wewnątrz różnie to wygląda. Jako Kibice nie wierzymy dziś już prawie nikomu, ani niczemu. Słowa i pomysły jak chociażby ten z 'test meczem' z założenia wywołują u wielu z nas negatywne reakcje. Kibice, miasto, a przecież są jeszcze piłkarze, ich doradcy, dziennikarze, sponsorzy, potencjalni inwestorzy.

Nowego Prezesa na tym polu czeka mnóstwo pracy, wyrażonej przede wszystkim spotkaniami i aktywnością w mediach. Ważne pozostają oczywiście słowa oraz składane obietnice. "Dwa tygodnie", "odzyskaliśmy eRkę" - to już klasyka. Uważnie interesujący się losami klubu mają wbudowany swoistego rodzaju radar, który im podpowiada co jest realne, a co nie.

Szczerość i dyplomacja
W komentarzach często powtarzamy, że może być biednie, ale niech będzie uczciwie. To jeden z przystanków, drogowskazów w kierunku odzyskania zaufania. Szczerość niesie ze sobą pewnego rodzaju zagrożenie. Raporty pokazujące zadłużenie, przyznanie się do braku płatności, czy jak ostatnim razem informacja o braku środków codziennego użytku stawia klub na świeczniku i czyni z niego pożywkę medialną. Tu należy włączyć 'komunikację level up', czyli sztukę dyplomacji.

Transparentność
Inaczej przejrzystość. Na dobrą sprawę od kiedy nie jesteśmy obejmowani raportami Deloitte czy EY, to ciężko nam dokładnie powiedzieć, jakiej wielkości budżetem w ostatnich sezonach dysponował Ruch i jak dokładnie kształtowały się jego składowe. Zdzisław Bik wspomina o przeznaczeniu na ten cel około 15 mln zł, zaś z różnych źródeł dowiadujemy się, że dysponowaliśmy całkiem pokaźnymi środkami mającymi sięgać nawet 9 mln zł. Co je jednak zjadło? Podobnie jest z zadłużeniem. Przy jego rozbiciu na raty układowe, dług licencyjny, dług wobec miasta, dług wewnętrzny, czy bieżący bardzo ciężko nam oszacować jego dokładną wielkość. Nie dziwi, że spośród stawianych żądań na czołowym miejscu Kibice stawiają audyt.

Ja poszedłbym o krok dalej i przyjąłbym rozwiązanie spotykane za granicą. Tam gdzie jest to możliwe, podałbym wysokość rocznych zarobków na poszczególnych stanowiskach: budżet mamy taki, Prezes zarabia tyle, zaś Dyrektor Sportowy tyle. Zakończy to mydlenie oczu o przyjaciołach Ruchu, czy przywiązaniu do Niebieskiej eRki. Będziemy wiedzieli, kto ile zarabia, co uchroni nas od wynaturzeń w przyszłości. Osobno na stronie zamontowałbym licznik, który każdego dnia będzie pokazywał wielkość malejącego zadłużenia, bo przecież celem jest jego pozbycie się. I tak wszyscy wiedzą, że je mamy.

Otwartość
W wielu firmach (zwłaszcza tych międzynarodowych) panuje zasada otwartych drzwi. Każdy z pracowników w dowolnym momencie może podejść do Prezesa i z nim porozmawiać. W praktyce ma to charakter symboliczny pokazujący otwarte nastawienie i sprawiający nieco luźniejszą atmosferę. W ostatnim czasie można było odnieść wrażenie, że drzwi nie tylko do gabinetu Prezesa Ruchu Chorzów, ale do całego klubu zostały zatrzaśnięte. Przykładem tego jest stworzenie przez szanownych włodarzy z jednej z lóż przy Cichej fortecy. Jesteśmy my i oni. Po wyczynach oratorskich Janusza Patermana klub odciął się od mediów, od Kibiców, co jakiś czas wypuszczając lakoniczne komunikaty, zazwyczaj w odpowiedzi na sensacyjne doniesienia.

Praca od podstaw
Na wielu polach kłania się poukładanie rzeczy na nowo. Struktura zatrudnienia, zakresy kompetencyjne, siatki płac, przepływ informacji, oferty biznesowe, polityka cenowa, konstrukcja kontraktów, ich przedłużanie, przygotowanie budżetu, strategia marketingowa, czy jasno zdefiniowane wartości, w myśl których są szkoleni młodzi adepci futbolu, to pierwsze z brzegu przykłady. Pozytywistyczna praca oznacza też postawę rzemieślniczą i trud ponoszony każdego dnia. Mając jednak solidne fundamenty można myśleć o rozwoju, krok po kroku.

Śląski charakter
Ponownie odnosimy się do pracowitości, ale także waleczności, siły, uporczywości, mierzenia się z przeciwnościami, tworzenia wspólnoty, ale zarazem umiejętności uderzenia ręką w stół. Oczywiście czasy się zmieniają i śląski charakter ewoluuje, wierzę, że pozbywając się dupowatości, o której kiedyś wspominał Kazimierz Kutz. Odtąd Ślązak powinien umieć chwalić się rezultatami swojej pracy i nie pozwolić sobie narzucić krzywdzącej opinii. Taki powinien stać się Ruch Chorzów jako synonim nowoczesnego Ślązaka, na czele z rzutkim Prezesem.

Miłość do Niebieskiej eRki
Nowy sternik nie ma czasu na naukę geografii rozkładu kibiców (fan clubów), ich zapatrywań, charakteru, relacji z poszczególnymi klubami, mediami, czy śląskich realiów. Nowy Prezes nie powinien budować w sobie wiedzy i miłości do naszego klubu, ale już ją sobą nieść. A co ona właściwie oznacza? To "trochę" takie umieranie za klub patrząc na ogrom pracy, wyzwań i oczekiwań. Zmierzyć jest się z tym w stanie tylko doświadczony manager, przedsiębiorca przyzwyczajony do wytężonego wysiłku. Taka osoba już na starcie powinna zdawać sobie sprawę ze skali czekających przeciążeń. Nie obędzie się bez słów krytyki, wszyscy przecież siebie znamy, a piłka to emocjonalny sport. Taka osoba powinna być na to gotowa. Tam gdzie zabraknie sił, tam pojawia się miejsce właśnie na ślepą pasję i miłość do Niebieskiej eRki. I wiecie co? Mamy tego prawo wymagać.

Atmosfera
Chorzowska szatnia zawsze słynęła z dobrej atmosfery. Kawiarenka była zaś miejscem zwyczajowych spotkań. Kolejne spadki, problemy finansowe, rotacje w składzie sprawiły, że gdzieś ta otoczka uleciała. Optymistyczne spojrzenie, uśmiech czy Kloppowy uścisk, to atrybuty współczesnego managera. To też wartość pożądana w kontekście budowy drużyny i jej funkcjonowania. Ruch, podobnie jak w tym roku Piast Gliwice zdobywał Mistrzostwo Polski wcale nie przy największym budżecie. Wszyscy jednak pamiętamy niedawną radość Gerarda Badii cieszącego się ze złotego medalu i jego słowa, że Piast to nie najbogatszy klub, a Gliwice to wcale nie największe miasto.

UMIEJĘTNOŚCI

Oczywiście nie może się obyć bez oceny i zdefiniowania twardych i miękkich umiejętności kandydatów. To oręże zarządzającego, z którego będzie korzystał i które ma zrobić różnice. Jak dużo się na nie składa, zobaczymy poniżej. I zgoda, Prezes nie musi być ekspertem w każdej z tej dziedzin, ale powinien posiadać solidne rozeznanie i mieć otwarty umysł. Zapytani w twitterowej sondzie mieliśmy okazję wybrać priorytety. Poniżej w nawiasach podaję ilość głosów.

Finanse i organizacja (73%)
Co ciekawe z podobnego klucza wybrana była Katarzyna Sobstyl oraz ustępujący Jan Chrapek. Mimo krytycznej oceny podsumowującej ich dokonania, w fotelu rządzącego nadal widzielibyśmy finansistę i sprawnego organizatora. Struktura klubowych finansów jest sama w sobie dość skomplikowana za sprawą licznych pożyczek, wynagrodzeń piłkarzy oraz wymogów alternatywnego rynku New Connect. Po drugie nie możemy sobie pozwolić na żadne nonszalancje skutkujące pogłębieniem zadłużenia. Pamiętać trzeba, że Prezes będzie musiał wziąć na siebie też odpowiedzialność majątkową.

Drugim niemniej ważnym elementem są kwestie organizacyjne. One przyczynić się mają do usprawnienia wewnętrznych procesów i funkcjonowania. Aby ten pojazd nabrał prędkości najpierw trzeba go złożyć i sprawnie poprowadzić.

Sportowe (20%)
O ile wspomnianym wcześniej Katarzynie Sobstyl i Janowi Chrapkowi nie możemy odmówić znajomości liczb i excela, to działka sportowa była ich piętą achillesową. Ta pierwsza wspierała się doświadczeniem i znajomościami Mirosława Mosóra, Jan Chrapek nie miał tyle szczęścia. W kompetencje Marka Mandli zwątpiliśmy wraz z jego pierwszą publiczną wypowiedzią.

Za działką sportową kryją się znajomości i wypracowane relacje w innych, zwłaszcza śląskich klubach, w strukturach OZPN, czy na szczeblu wyżej. Taka osoba powinna znać specyfikę pracy managerów piłkarskich oraz zachowań samych piłkarzy. Gdybyśmy proces rekrutacyjny zlecili agencji HR, to ta najpewniej rozpoczęłaby od przeczesania struktur konkurencyjnych klubów. Firmy najczęściej podbierają sobie pracowników w ramach tej samej branży i tym samym znika problem jej znajomości.

Komunikacja i relacje (4%)
Aplikujący nie musi mieć szerokiego wachlarza znajomości, ale umiejętność zjednywania sobie osób będzie mu niezwykle przydatna. Pracę na tym stanowisku charakteryzuje bardzo duża ilość spotkań począwszy od wewnętrznych meetingów i transferów zawodników (in & out) po rozmowy z Kibicami, z przedstawicielami mediów, konferencje prasowe, wystąpienia na spotkaniach Rady Miasta, czy w bardziej kameralnym gronie z potencjalnymi sponsorami oraz inwestorami. Z każdą z tych grup należy rozmawiać nieco inaczej. Do tego dochodzi aspekt znajomości języków obcych, z kluczowym językiem angielskim. I to wszystko mieści się w zakresie komunikacji interpersonalnej, a przecież rozróżniamy jeszcze komunikację asertywną i warsztat negocjacyjny. No właśnie od samych umiejętności negocjacyjnych zależeć będzie, czy dany piłkarz zasili właśnie nasze szeregi, lub czy dogra rundę do końca. Od tychże umiejętności zależeć będzie, czy do klubowej kasy z tytułu transferu wpłynie 300, 500 tys., 1 mln zł, a może... odejdzie za darmo.

Sprzedaż i marketing (4%)
Znowu wypadałoby się odwołać do terminologii angielskojęzycznej i napisać "last but not least". Sprzedaż to koło zamachowe budżetu, a w klubie dotąd takie stanowisko nigdy nie istniało. Wszystko przez to, że kluby piłkarskie bardziej są kojarzone, choć to odrębna dziedzina, z marketingiem. Pracą na obu polach obdzieliliśmy sztab ludzi. I taki sztab odpowiedzialny za marketing w Ruchu jeszcze do niedawna istniał, czego owocem był "Mannequin Challenge", "Śląski mecz", billboardy, które ozdobiły nasz stadion, czy zatowarowany Grzybek.

DZIAŁANIA

Wielu z Was zadaje pytanie, czy przy obecnym układzie jakikolwiek Prezes ma szansę cokolwiek zrobić? Z jednej strony odpowiedzi udzielić sobie i nam powinni udziałowcy, z drugiej zaś kandydaci. Zarządzanie to szukanie lepszych rozwiązań, pól do ciągłego rozwoju, optymalizacja. W piłce nożnej, jak w życiu, "Money talks", dlatego w finalnej części spójrzmy na poszczególne elementy budżetu i podywagujmy, co można z nimi zrobić.

Wejściówki
W czasach Ekstraklasy Ruch czerpał z tytułu dnia meczu ok. 2 mln zł i gdzieś pozostawało wrażenie, że nie wyczerpaliśmy pełni możliwości. Obecnie jest to niecałe 900 tys. zł.

Na frekwencję wpływa wiele czynników jak polityka cenowa i tu pojawia się pytanie o bilety na Trybunę Górną w cenie 50 zł, czy benefity dla karnetowiczów, które zostały im przez Jana Chrapka odebrane. Czy klubowy budżet na tym zyskał? Niemniej ważnymi elementami w tej układance pozostaje gra piłkarzy oraz interakcja z Kibicami. Wywołanie mody na Ruch sygnowanej 'drogą powrotną na szczeble krajowe' może dać wymierne efekty. Załóżmy, że będzie to 300 tys. zł.

Sprzedaż gadżetów
Parę tysięcy Kibiców, to parę tysięcy możliwości sprzedaży koszulek, szalików i wszelkiego rodzaju gadżetów. Obecnie nie czerpiemy z tego żadnych profitów, Kibice niejednokrotnie odchodzą z pustymi rękami. Na początku jednego z Ekstraklasowych sezonów klubowy sklep został zatowarowany asortymentem o wartości 15 tys. zł. Sprawne obracanie tą kwotę sprawiło, że pod koniec sezonu obrót sięgał blisko 800 tys. zł, pozostawiając jeszcze szerokie perspektywy.

Jeżeli klub nie jest w stanie wziąć na siebie kosztów, to trzeba zastanowić się nad rozwiązaniem. I tu przychodzi mi na myśl oddanie zarządzania Grzybkiem Stowarzyszeniu Wielki Ruch (oczywiście za wcześniejszą zgodą jego członków). WR go zatowaruje oraz przy udziale Kibiców stworzy linię koszulek, szalików, kubków i tym podobnych gadżetów. Z wypracowanego zysku będzie można powoli odtworzyć struktury marketingu, zatrudniając do niego kolejne osoby. Choć droga to długa, to uzyskanie w pierwszym roku ok. 200 tys. zł nie wydaje się wcale przesadzone.

Partnerzy i sponsorzy
Trzecia liga to szansa reklamowa dla małych podmiotów gospodarczych. Dla tych większych, to możliwość zwrócenia na siebie uwagi przez posługiwanie się szyldem pomagamy Ruchowi w powrocie na należne miejsce. Takie wsparcie długo byśmy pamiętali, prawda? Obecny program biznesowy pora pożegnać i w to miejsce stworzyć szeroką ofertę zaadresowaną do różnych segmentów. Po drugie przydałoby się je połączyć za pomocą wspólnych spotkań, np. organizując śniadania biznesowe.

Przy kompleksowej propozycji oraz zaangażowaniu środowiska udziałowców, przedstawicieli miasta założenie dodatkowych 350 tys. zł leży w naszej mocy.

Właściciele
Zdzisław Bik powiedział stop dalszemu finansowaniu na poziomie kilku milionów złotych rocznie i trudno mu się dziwić. Poczucie marnotrawienia pieniędzy i zaserwowana potrawa w postaci spadku nieco ostudziła jego zapędy. W futbolu często tak jest, że udziałowcy stają się hojniejsi, gdy widzą, że wszystko idzie w dobrą stronę. 400 tys. zł.

Dotacje
Tu działa nieco podobny mechanizm. Zaangażowanie miasta w ostatnim czasie wydaje się, że nieco wzrosło. Mam na myśli przyznaną dotację o wielkości 4 mln zł. Myśląc o miejskim ratuszu spoglądamy na stadion, dlatego w tym sezonie do miejskiej kasy nie będziemy już sięgać.

Akcje crowdfundingowe
Kibice Wisły Kraków na akcjach crowdfundingowych zarobili już parę milionów złotych. Ostatnio członkowie wiślackiego Stowarzyszenia zdecydowali o przekazaniu klubowi w przeciągu dwunastu miesięcy kwoty 1 mln zł. Nasza społeczność kibicowska nie jest jeszcze tak zorganizowana, ale zebranie 300 tys. zł w skali roku wydaje się realne. Tyle, że trzeba mieć do tego rozwiązania klucz, a ten dzierżą Kibice. Podpowiedź, to świetne relacje z nimi i odbudowa zaufania w kontekście całej społeczności. Wówczas kwotę 300 - 500 tys. zł założymy też w kolejnych latach.

Transmisje
Na poziomie trzecioligowym Ruch będzie musiał sam zająć się kwestią transmisji. Mając tak doświadczonych Kibiców w tworzeniu materiałów filmowych, czy platformę TV Niebiescy temat wydaje się wręcz stworzony dla nich. Sektory gości i tak nas wszystkich nie pomieszczą, dlatego liczba chętnych zakupienia abonamentu powinna być dość znaczna. Zarobienie 50 tys. zł wydaje się trudne, ale również możliwe.

Transfery
Najpierw drużynę należy oczywiście stworzyć. Tematu jednak nie unikniemy. Na szczęście Ruch jeszcze długo będzie kojarzył się dobrze z wyszkoloną młodzieżą, grą w Ekstraklasie czy dokonanymi transferami. Ważne aby na umowie sprzedaży pieczęć Niebieskiej eRki oznaczała brand i określoną jakość. W pierwszym sezonie nie będziemy jej jednak wyceniać. W kolejnych to powinno być ok. 500 tys. do 1 mln zł, mając na myśli poziom 3 ligowy.

1,6 mln zł, to suma podkreślonych kwot, które są realne do osiągnięcia jako dodatkowe wsparcie budżetu. W kolejnych latach kwota ta powinna zostać powiększona o transfery oraz rozmach współpracy z Kibicami oraz sponsorami. Budżet Ruchu na poziomie 3 ligi jaki jest obecnie wstępnie planowany, to ok. 3 mln zł. Nie znamy jego dokładnych założeń, ale zakładamy po 1 mln zł z miasta, od udziałowców oraz z tytułu dnia meczowego. Zwiększenie go o połowę sprawiłoby, że znacznie przeroślibyśmy realia trzeciej ligi.


Choć tekst rozrósł się do niebotycznych rozmiarów, to mam poczucie tylko powierzchownego poruszenia tematów. Idea konkursu nie wszystkim przypadła do gustu, ale zrodziła pytania o sylwetkę przyszłego Prezesa i wygląd jego aplikacji. Co takowa powinna zawierać? Wartości, umiejętności, cele oraz zarys działań.

Na dobrego Prezesa czekamy dłużej niż na piętnaste Mistrzostwo Polski. Przed nim zadanie trudne i gdzieś ponad siły jednej osoby. Bez wątpienia udziałowcy nie powinni skończyć na jego wyborze i zostawić samemu sobie. Ruch musimy odbudowywać wspólnie, przy zaangażowaniu wszystkich środowisk. Ja sobie wyobrażam pełen stadion na trzeciej lidze. Byłoby to niezwykle symboliczne w kontekście nadchodzącego 100-lecia klubu.

Marco FC K-ce

Obserwuj @Marco_FC_Kce