Warto przypomnieć dzisiaj losy najbardziej pechowego piłkarza w historii Ruchu. Tym zawodnikiem był Eryk Kurek.
Śp. Eryk Kurek urodził się 23 kwietnia 1912 roku w Katowicach. Był doskonałym bramkarzem, który dopomógł w zdobyciu przez Ruch W. Hajduki pierwszego Mistrzostwa Polski w 1933 roku. Choć w niebieskich barwach rozegrał tylko 39 spotkań mistrzowskich oraz około 20 towarzyskich, należał do najlepszych bramkarzy przedwojennej drużyny. Jego wspaniałą karierę przerwały dyskwalifikacje PZPN. Do pierwszej doszło w Berlinie, kiedy zawodnik przebywał tam z reprezentacją Polski. Mimo że sąd niemiecki w II instancji Kurka uniewinnił, PZPN zawiesił go bezterminowo. Ruch walczył 2 lata o uniewinnienie swojego bramkarza, upór klubu w końcu przyniósł efekt i w 1936 roku PZPN odwiesił piłkarza. Po upływie tego okresu, Kurek rozgrywał towarzyskie spotkanie w Krakowie, po którym dochodzi do niezwykłych sytuacji mających przykre konsekwencje dla piłkarzy i hajduckiego klubu. Kurek ponownie został zawieszony. Tak zakończyła się jego kariera piłkarska w Ruchu. Żaden inny piłkarz nie był tak długo zawieszony w prawach zawodnika.
Eryk Kurek zmarł 3 stycznia 1961 roku.
źródło: Niebiescy.pl,
Andrzej Gowarzewski, Joachim Waloszek, Ruch Chorzów, 75 lat "Niebieskich" - Księga Jubileuszowa. Wydawnictwo GiA, Katowice 1995 (1. część cyklu Kolekcja Klubów),
7 groszy: roczniki 1933, 1934, 1936,
Przegląd Sportowy: roczniki 1934.